سالها پیش ابراهیم خلیل - علیه السلام - مقابل فرعون زمانه ایستاد. زمامدار، بزرگان قوم را به مشورت خواند و آنان سر آخر گفتند: بسوزانیدش "قالوا حرّقوه" * سالها بعد - مثلا پانصد سال - پیامبر دیگری جلوی فرعون ایستاد ، زعمای حکومت برای مشورت آمدند و بار اول - قبل از احتجاج با ساحران- تصمیم به کشتن موسی ی کلیم - علیه السلام - و برادرش نگرفتند* این تغییر تصمیم از کجا آمده؟ استاد بزرگواری می فرمود در طول زمان فرهنگ جامعه تغییر کرده بود.
* قَالُوا حَرِّقُوهُ وَانصُرُوا آلِهَتَکُمْ إِن کُنتُمْ فَاعِلِینَ - قُلْنَا یَا نَارُ کُونِی بَرْدًا وَ سَلَامًا عَلَى إِبْرَاهِیمَ - الانبیا 69-68
* قَالُوا أَرْجِهْ وَ أَخَاهُ وَ أَرْسِلْ فِی الْمَدَائِنِ حَاشِرِینَ - الاعراف 111
(اطرافیان فرعون) گفتند: (مجازات) او و برادرش را به تأخیر انداز و مأموران را در شهرها براى جمعکردن (ساحران) بفرست.
یَأْتُوکَ بِکُلِّ ساحِرٍ عَلِیمٍ «112»
تا هر ساحر دانا و کارآزمودهاى را نزد تو بیاورند.